Duvarda, duran saat durmuş;
Sensizliğin, başladığı bi anda!
Dağınık odadaki; kirli çarşaflara sarılmış anıları, toplamadan!
Düş bozgunu yangınlardan kaçan; bir yürek sustu...
Sevgisizliğe tutsak yürek,
Yaşar gecelerde...
Bu yürekki;
Kaç kez yalnızlığa sığınıp,
Ağladı gecelerde...
Hiç bilmezsiniz siz...
Sus pus düşüncelerimin...
Senli benli hayallerini kurarken, duygularım!
Bir otel odasının kapısında;
Bekleyen adam, yüreğinle yüreğimi çağırıyordu.
Anlamsız bir bakışla;
Terkedilişimi seyrederken...
Önce, sen terkettin!
Sonra; anılar birbir terketti, bu yüreği...
Sensizliğin gölgesinde;
'Bu yerde; seni sana bırakıp gitmek, zor oldu! ' desende...
Pamuk ellerine sürülmüş, kına
Başına bağlamış, al yazmasını
Sürme çekmiş, ceylan gözlerine
Ürkek bi keklik gibi, dolanır
Selvi boylu sevdiğim...
...... Bayanlar üzerine yazdığım bir yazı...
Kadın var, kadıncağız var...
Söze nereden başlamak doğru bilmiyorum...
En iyisi dünya kadınlarını değil;
Bakarken görmeyi,
Konuşurken düşünmeyi,
Dokunurken hissetmeyi, öğrendim...
Yaşarken öğrendiğim, öğrenirken; acıları yaşadım...
Birazdan!
Darağacanın gövdesinde sallanan ipte;
Ben olacağım...
Yaşamın celladı yanıbaşımda;
Azraille teslim edecek beni.
Ertelenmiş buluşmaların heyecanı ile;
Sevgiye doğru adım adım yürüyorken...
Yüreğimde, mekan tutmuş yalnızlığı terketme umudumla;
Saatleri kovalıyorum...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!