Satırarasına gizlediğin cümlelerden
Anladım seni...
Suskunluğun içindeki büyüyen özlemini anladım...
Kokumu, yüzümü, hayal ettiğini!
Cümleler kendini tekrarlıyordu
Sözcüklerin harfleri dağlıyor, her yana...
Yazacak şeyler,
Satırları, sayfaları doldurmuyorsa...
Acı kelimelerin
Keskin hecelerinde çoğalan
Hüzün yalnızlığı
Geceyi sararken...
Hayali aşkların saati başlar
Unuturum, unuttum desemde;
Sen bana inanma...
Ne seni unuttum, nede unutmak için uğraştım...
Kalbim hala unutmadı; seni.
Ben unutmak istesemde,
Yalnızlığımın ormanında;
Yabani sessizlik çimenleri üzerinde, çıplak ayak yürürken...
Teni yanık toprak, pembe topuklarımı yakıyor.
Ellerime aşk dikenleri batıyor,
Gözlerimden sensizliğin hüzünleri, yaprak yaprak dökülüyor...
Avucumun içinde topladığım yalnızlığımla;
Son bir veda sözünü söylemeyi isterken,
Ayrılığın suskunluğuna düşmüştü, sözlerim...
Hüznümü ve kaybolan umudumu terkedememişken;
Yarım kaldı, sevda şiirlerim!
Yasak bir yüreği sevmek
Acı versede...
Vazgeçmeyiz onu sevmekten.
Aşkı özleyen yürek
Aradığını yasak yürek de bulmuşsa...
Sevdanın yüzü yok! artık gönlümde. Gidişinin ardından aynanın arkasında kalan sadece karanlık! Umudu teslim ettim gecelere,
Gecelerse, yalnızlığıma ortak.
Zaman gitsede, yarından bana ne? Hüzün çökmüş üzerime; ayrılığı yaşıyorum, ben.
Mevsim bahar olmuş olsada; benim ruhumda sonbahar yaşanıyor.
Sensizliğe terkedilişimin ardından, döktüğüm onca gözyaşından sonra...
Düşüncemin kalbimle kavga ettiği,
Benliğimin arada kaldığı anlarda;
Bedenimi kaplardı, çaresizlik!
Sensizliğe! mahkum olmanın ağırlığını, taşırken...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!