SIRLARIN KAPISINA İLK ADIM
Işığın ardında gizli bir perde vardı
gözlerimi kamaştıran değil
ruhuma dokunan bir örtü
Adını bilmediğim diller fısıldıyordu
yıldızların ezberlemediği bir ilahiyle
Her ışık kendi gölgesini taşır
Her gölge kendi hakikatini saklar
Bir kapı belirdi
ne taş ne ahşap ne ateşten
zamansızlığın dokunduğu bir eşik
Kapının tokmağı
göğün karanlık özünden dökülmüş gibiydi
her parıltısı bin yıl
her susuşu bin sır saklıyordu
Ve ben
henüz adım atmamışken bile
biliyordum
her yolculuk kendi yüreğini ister
her sır kendi kurbanını
Titreyen ellerimle kapıya uzandım
ışığın bana öğrettiği cesaretle
karanlığın bana sunduğu sabırla
Ve kapı
düşlerin kanıyla mühürlenmiş
bir sır gibi
yavaşça açıldı
Azra Nimet Öner
Kayıt Tarihi : 18.8.2025 23:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!