Ölümün gölgesi çökmüştü çoktan üzerine;
Kendi mezarını da kendisi kazar gibiydi….
İlk günden akbabalar tünemişti tepesine;
Destanlar yazsa da, kendince sıradan biriydi…
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
harikaaaaaaa sayılarımla yıldırım şimşek
Can-ı gönülden tam puanla tebrikler. Yüreğiniz dert görmesin, kaleminizden mürekkep eksilmesin Sayın Ceyhan!
sıradan birini anlatan bir şiir__
Aliyi, Osmanı,Ayşeyi Ömeri....
sıradanlığın yanı sıra hani işte bu diye işaret sıfatı kullanıp işaret parmağı ile gösterebileceğimiz milyonlara hitap bir şiir...
Özellikle son mısra aslında şiirin şah damarı gibi duruyor.....
_Destanlar yazsada,,, hani bu macera bir yerde bitecek, saltanat kalmayacak ve sıradan biri olacak. Kefenim ipekten tabutum döşekten olsun diyemicek. Hatta dünya ikramı olarak birde kefene sarılacak ki gelirken hiç bir şey getirmemişti....
Kendi mezarını kazıyordu aslında yaşamın her anında. Kendini ölüme götüren hayat gemisinde her an biraz daha yaklaşıyordu ecel sahiline, her an bir kez daha bakıyordu Azrail gözlerine....
Bir kıta ile anlatışmış önemli bir mana, iletilmek istenen gerekli bir mesaj ki alınması gerek......
Ayşe hanımı bu manidar mısralardan ötürü yürekten kutluyor sevgi ve selamlarımı sunuyorum...
Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA
sade ve kısa bir o kadar hoş sesleri barındırıyor içinde ...kutluyorum bu anlamlı güzel şiirinizi ....saygılarımla...
Şiir de başarı işte bu. Az ama öz fakat sade sözcüklerle ifadedir. Her okuyan bir şekilde kendisini buluyor ise dilden dile dolaşır durur.
Yalnızlığın başlangıcı, yaşayan ölü veya canlı cenazenin tarifi budur.
Siz hayatta yalnız değil ama insanlara layık görmediğiniz davranışlara isyanda yalnız kaldığınıza inanmış olabilirsiniz.
Akbabalar, çakalların klavuzudur. Çünkü onlar leşin habercisidir.
Bir çok KIYMETLİ insan görürüz, yalnızlığın ağırlığında ezilir. Fırsatcılar akbaba gibi tüner dalına. Ölü soyucu çakallar payını bekler.
İnsan gibi insanlar bir yudum su taşır avucunda; Yaşasın, ölmesin diye.
Şiirinle, içinde bir damla da kalsa avucundan içirdiğin su hayat verdi. Derinliği çokolan bu dörtlüğü bizimle paylaştığın için teşekkürler.
KISA AMMA
ŞİİR GİBİ ŞİİR OLMUŞ
KUTLARIM
ÜZÜLMEYİN HOCAM DESTANLAR YAZA YAZA BU GÜNLERE GELEN TÜRK DAHA NİCE DESTANLAR YAZAR BAŞA ÜŞÜŞEN AKBABALARIN Bİ NARALIK SÜKSESİ VAR BİRGÜN ANSIZIN TUĞLAR SANCAKLAR DİKİLDİMİ 7den 77e BİR NARADA TÜKÜRÜĞE BOĞARIZ YADA KENDİ KANLARINDA DÜNYA ÇANAKKALEYİ UNUTMADI DEYİL UNUTAMADI
SELAM SEVGİ VE DUALARIMLA DELİ POYRAZ
mütevaziliğin yaşam boyuncası...
Çok hoş anlam derinliği içersinde kelam şorulduyarak akıyor akıyor ta derinlere.
Sıradan Biri
Ölümün gölgesi düşmüştü çoktan üzerine;
Kendi mezarını da kendisi kazar gibiydi….
İlk günden akbabalar tünemişti tepesine;
Destanlar yazsa da, kendince sıradan biriydi…
Ayşe Ceyhan
Yorumunuz üzerine şiirine girdeim il dörtlükte sanki beni tarif etmişsiniz sizi kutluyorum değerli şair. umarım diğerleride böyle güzeldir. Kütahya için yazdığım şiirim sizi acıtmış. özür dilerim. bu şiirinizde beni acıttı... ve şu dizeleri kabul edin lütfen
Hayat bu;
Acıtır, acıdır,
Yaratan bize beden vermiş, ruh vermiş
Arzu vermiş, merak vermiş, ihtitas vermiş
Bildiğimiz, bilemediğimiz her şeyi vermiş
Ama gönül olmasaydı
Bence eksik olurdu
Kalmazdı! hayvanlardan, nebatatdan farkımız
İyi ki, bize bir gönül vermiş.
Yetim Yağmur bir gönül adamı
Sevmiş yaradandan ötürü her şeyi sevmiş
Adana, 07.10.07 - 01.55 Yetim Yağmur
Bu şiir ile ilgili 36 tane yorum bulunmakta