Sıradaki Parça Şiiri - Harun Tolga Peker

Sırada ki parçayı bana lutfet ve benimle intihar et...

Dizleri yamalı bir pantolondur çocukluğum.
Süzülürken paçalarımdan çoraplarıma
Asit katılmış iki yüzlü yağmur
Sırılsıklam bir baba oluyorum,
Ellerimde tazeliğini kaybetmiş ekmeğin buğday kokusu...

Gözü yaşlı bir otobüs camıdır gençliğim.
Senelerce büyümeye çalıştım
Büyümek marifetli bir işmiş beceremedim.
Kilometrelerce özlem yüklediler gözlerime,
Gözlerim,
Gözlerim; iki dudağının arasında ki il sınırı...

Ellerin var,
Ellerin tüylü bir hayvan sanki,
Uyutuyor insanı,
Sanki nefesime Anadolu kaçıyor,
Kaçırıyorsun beni kalabalıktan...

Kimliğimde yirmi dört yaşındaymışım,
Gözlerine bakacak olursak otuz üç buçuk diyor babam,
Ellerinden öpüyorum
Maddi manevi huzurum...

Fonda, teni silinmiş bir şarkı ile
Bana bu akşam eşlik et,
Bir ömür değil,
Bir kaç dakika eşlik et,
Lütfen kimsesiz bir şarkıda;
Benimle intihar et...

Harun Tolga Peker