Issız çöllerim var benim, kupkuru topraklarım,
Hayat, tüm acımasızlığıyla vurdu gerçekleri yüzüme yüzüme,
Ay yandı, Güneş tutuldu, bahçemde filizlenip açan gonca güllerim soldu,
Her bir kök elimde kalmışken paramparça,
Neresinden tutayım bu hayatın.
Bir gün çıkıp da karşıma ummadığım diyarlardan, hiç beklenmedik,
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta