Sinyor Galkova Şiiri - Nurhan Göktürk

Her adımda loş sokaklar inledi.
Kapılarda, panjurların arkasında,
Oyalı yaşmakları alınlarında,
On beşinden, yirmi beşine kızlar dinledi.
Adım adım bir sızı dolaştı uzuvlarında,
Dudaklarından kan tükürdü,
Adını her ağızlarına alışlarında.
Gözler karardı görünmeyen ufuklarda.
Senin bastığın topraklarda,
Açmaz oldu çiçekler.
İnsanlar su yerine kan içtiler,
Senin çeşmelerinden,
Sen şehrimize kan ve ölüm getirdin.
Sende bilirdin az geçmedin feleğin çemberinden,
Olmaz hep ezmek, ezilmeden.
Bir avuç insanın yüreğindeki ateş,
Ve alınlarındaki ter,
Ateş insanı yakar, su boğar,
Ve sende o bildiğimiz sona
Eserinle birlikte eriştin,
Sinyor Galkova.....
Bir giz gibi girdin,
Bir giz gibi dolaştın,
Ruhlarda, uslarda, bedenlerde,
Bir gün bir giz gibi,
Oturduğun yerden silindin,
Sinyor Galkova.

Nurhan Göktürk
(14 Haziran 1983/Konya)