Sınıf farkıyla.. Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Kimimiz aşık olduk kimimiz maşuk
sarmaşık ta olduk sarıldık sevgilinin penceresine

kimimiz pire için yaktık yorgan

çoğumuz sarıldık pamuk ipliğine
yerde bulduk kendimizi zayıftı urgan
kimimiz büyüdük erkenden büyütüldük
çocuk kaldık bir çoğumuz

bir sıçrar iki sıçrarsın dedik te
avucumuzdan kaçtı gitti çekirge
çoğumuz öfke ile kalktık telafisi mümkün olmayan
zararlarla oturduk yerimize

sevdayı adın neden sevda diye yargıladılar
yoksa bilmediğimiz bir sevdan mı var
diye aşağıladılar

aşka bakir rmisin diye sordular
ateş bastı yüzünü al al oldu yanağı
dediler ki demek öyle sen şimdi hakettin bir dayağı
*

aman avcı vurma beni ben ezelden yaralıyam

bizi yordular

dünyayı berbat ettiler

çoğumuzu ninnilerle avuttular
kalbimizi tam orta yerinden
bir çoğumuzu
ciğerlerimizden vurdular

bizleri yargıladılar fikirlerimizi önce tutuklayıp
sonra astılar darağacına

Sevgililerimizden de ayırdılar işkencenin
en korkuncuyla insafsızca gönlümüzü dağladılar
mutlu da olmadık değil uzun aralıklar kısa mutluluklarla

kimimiz iftira attık kimimiz de uğradık

hadi şimdi oy zamanı önünüzde sandık

çoğumuz hayatı çok kolay sandık
karnemiz baştan sona zayıftı
kaldık sınıfta
sınıf farkıyla

28-Ocak-2000-Ankara