Bir çocuk, hafif buruk
Sınav işte resmi, uzun
Bir salon buzlu camlı
salon ışığa susamış
Boyası dökük duvarlı
heni şu maviyi kendine düşman ettiren cinsten
ortam yamuk
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
bütün camların bilimin ışığını geçireceği, sol avucunda bağımsız ülke ateşinin yakıldığı, aydınların parmaklıkları yıkıp çıkacağı topraklarda Mustafa Kemal'in çocukları büyümekte.....
Duyguları derinleştirmiş harika bir çalışma. kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta