İzi kalsın diye medeniyetler ötesine
Destanları yazılı,bengü taşa kazılıdır.
Tohum başak,başak tarla hükmü
Kocamandır çınar. dallara,yapraklara
Okundukça sevdayla kaybolup gitmez.
Bir yapak düşer,
Durgundur hayatın ritmi
Bir erkek rahmete aç,
Bir adın sokağa düşer
Yıl devrilir
Anlar ya da anlamaz
Türküler hüzün kaynağı
Menekşe ayrılığında üşüdü
Niye bayrak dolu meydanlar
Gönlüm ardından acıdı
Sabırla yoklayıp geceleri
“Cihânı hiçe satmaktır adı aşk
Döküp varlığı gitmektir adı aşk”
Bir yörük çadırında tutuşturup ocakları
Üfleyerek ateşi harlanmak bize düşer.
Suyu,toprağı,kurdu,kuşu yok ederek hırsı
Sessizce gitmeliyim bu şehirden
Nasıl gürültüsüz geldiysem öylesine sakin
Yarım ağız değil yürekle söylenmeli türküler
Kırkında kundağa bebek beleyen yalnız anneler
I
Damlanın intiharı
Bir nehir suyunda
Çağlayana savrulmaktır.
Sancılarının umursanmadığı iklimde
Karakış ayazında derdin
“Sabaha kadar gelmeni bekledim.”
Gelmişim.
Sancılarının umursanmadığı iklimde
Karakış ayazında derdin
“Sabaha kadar gelmeni bekledim.”
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!