tek bir nefes
Bir zamanlar sırrına erdiğim aynalar
Şimdilerde kendi yansısına esir
Bakıyorum da hayli kalabalık cümleler
Dört yanım kitap bu aralar şiir nesir
Geçmediğim köprülerde bilet kesilir adıma
Hayat dedim bu yüzden akvaryumdaki kadına
Denedikçe kendini çoğaltan
Tanıdıkça uzaklaşan kederden
Bir sarı mevsim tutmuştu içimiz
O da ha bitti ha bitecek
Kapısındayız kuru ayazın karın
Bir incelik bekler efkarım
Yüreğimin gölgesi ıslandı çınar altında
Sessizlik bir gemi oldu geçti gözlerimden
İkisi gökten düştü biri dalda asılı kaldı
Güzleri kırmızıya bulayan elmanın
Adem'in gövdesi yere düştü mevsim yazdı
Ben yine sayılı günler biriktiriyordum
Sende şehla bir yangını söner emeklerim
Bir gelincik hasadı seyrelir ufka bakınca
Başın omzuma devrilir ruhun ruhuma
Beklerim o rüyanın başını tir tir titreyerek
Sende sırrına erer niyazlarım
Dünya bir insan yüzü olsa gamzesi sen olurdun
Sen olurdun yitik ülkenin gülgün hazinesi
Demek onca gönüllerden çağıran sendin beni
Savrulup geldim işte...
Bir kez kaybolmuş olsaydı ellerim
Bir rüzgar esti zümrüt tepelerden can düştü sultanım
Kirpikleri uzadı Leyla nın sen bakınca
Geceye ay döküldü.
Sen gülünce doludizgin atlarla kanatlandı kalbim
Süvarilerim güneşe döndü yüzünü
Gazel döküyor Ihlamur'da rüzgar
Muhtemel bir insan sızısına
Şairliğimi okşarsan bir cin çıkabilir içimden
Ne dilesen yalan
Huzursuz belki ama mutlu olmayı yine de
Tutmasam kendimi soluğum kesilecek
Aşk beni Asya dan ve bozkırlardan düşerek
Yepyeni bir ateş yakmayı öğretecek
Tutmasam kendimi gözlerini dileyeceğim
Yıldızlı bir gecede gökyüzünde sislenen
Toplayıp Temmuzun saçlarını bir gece iğnesiyle
Gülüşünün koyuna demirlediğim
Bu kaçıncı hece
Al seni yaz terlemeleriyle nice gömlekten
Bulur muyum huzuru ya da gökyüzünde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!