Deli bir rüzgardın estin de geçtin
Gönül dünyamı bertaraf ettin
Saçımdaki aklara bir sen yettin
Genç ömrüme bedel diyettin
Bir çiçekle baharı getirene kurbanım
Gönlümün sahibesi nazlı sevdiğim
Gözlerine baktığımda beni gördüğüm
Ruhumun ayinesi soylu sevgilim
Bir gül astım boynuma, ilmek gibi doladım
Mermi bastım karanlığa, sensizliğe dayadım
Gül kokan bu şehirde, daim seni istedim
Bir sen vardın bende, bir de sensizlik iklimi
Gün oldu güller, gül kıranı yediler
Bir ihtilal özlerim gözlerinde başlayan
Nümayiş gibi değil, ülkeler kucaklayan
Gökbayrakla süslü vatan topraklarına
Kanlı zulmü yıkıp, özgürlük bağışlayan
Bir ince firak bağlar seni bana delice
Gözlerinde yitirdim nedensizce aklımı
Ruhuma eş ol, yüreğime gir sessizce
Gönlümün derununda beklerim saklımı
Sen düşlerinde mehtaba karşı gülerken
Ben yitik geçmişimi kurşunluyorum
Zehirli bir ok gibi saplanmışsın böğrüme
Varlığınla yokluğunla acı veriyorsun her halime
Ağyar olmuş ıraktır yar bana
Hasretini dola, sar bana
Cennet serseler ayakaltıma
Sensizken Arafat dar bana
Gelişinle yıkılır hasretin duvarları
Özlemine mim koydum, unuttum anıları
Ezelim yok, sen varsın, sen gönlümün sultanı
Ecelim ol, senindir; al bedenden bu canı
Varlığın ızdırap, yokluğun hüsrandır
Zulmetme bana, arafın olayım
Yaktığım mektuplar hep sana atıftır
Terk etme beni, tarafın olayım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!