Kırdım artık kalemini
Yüreğimden sildim seni
Yırttım gönül defterimi
Şiirlerimden sildim seni
En karanlık gecelerin
Takım elbise giyer
Siyah gözlük takarım
Arabam kırmızıdır
Caddeler de akarım
Jölelidir saçlarım
Bir yıldız gibi kaydın geceden
Beni karanlıklarda bırakıp gittin
Fırtınalara kapıldım yokluğunda
Yağmur olup sel olup akıp gittin
Cehennem gibi yüreğim yanar durur
Bitirin artık bu karanlıkları
Işığımı hayatımı verin geceler
Zından oldu bana bütün günlerim
Özgürlüğümü bana verin geceler
Kaydırın yıldızları birer birer üstümden
Kurtuluş yok senden anladım
Gözlerim vazgeçsede kalbim mahkum
Çare yok bu aşkta tutsak olmuşum
Hayaller yıkılsa rüyalar mahkum
Sonu bitmez tükenmez bir aşk
Bu sana açtığım en güzel sayfa
Bem beyaz lekesiz bir sayfa
Bel ki de ömrümün son sayfası
Bil ki kalbimin en güzel sayfası
Bu senin yazacağın ilk yazı
Fırtınalara kapılıp savrulan
Kara bulutlar altında ıslanan
Ateşlerde yanıp tutuşan
Hasretten kurtulamayan kopuk aşk
En umutsuz şekilde kalpte yaşayan
Kahretmiş hayata bu genç yaşta
Beklemiş bir vefa yıllar boyunca
Her şeyi yitirmiş inmiş sıfıra
Bu son durak bu aşka elveda
Çekilmiş dostları yarınlarıda
Cesaretin gölgesi asalettir
Cesaretin gölgesi asalettir
Her haksızlık bir ihanettir
Ne korku nede yanlışı bilir
Ölümü öldürür günah çektirir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!