Sinan Önal Şiirleri - Şair Sinan Önal

ayrık imge denir bilmecenin kadınına

demir kelepçe çökmüş kollarına

dikenin Güllüyesi

Leyla'ya Ağıt

Şairin içinde bir Leyla ağlar
Çiçekler büyür topraklarda rüzgara karşı
Sessiz ve derinden fırtınalar
Nuh Peygambere kadar

VATAN SENİNDİR

Sen bilir misin cennetin kaç satır olduğunu
Uğrunda yürüyen elmas atlı bin Türkoğlu
İnandığı kitabın yılmaz bekçilerinin
Toprak altında yatanlar olduğunu…

Kozmik aşka

Anneye

bir bebek haberi ikinci sayfadan
darpedilmiş
çöpe bırakılmış

Erbil’deyim
Arabik diskoda acayip ilham geldi
senden bahsettim masada
kuruyemiş ve Türk sodası yavan kaldı

dağlarda kölelerin dramı başlamıştı

tanrıların avuçları

Yehova’yı kıskandıracak kadar ölçülü

Ayasofya ’ nın çanına

örümcek bağlamış hiçliğim

soluğum bir fahişeninki kadar hızlı

bulutlar gözlerimdeki karanlığı emer

yaşamak için kendi okyanusumda

tarihte izler bırakarak yürürüm

şair ile fare

saklandıkları hücre evinde

öksürük ve şiir dinlerken