Yalnızlık — bir ayin, bir niyaz, bir meditasyon gibi,
Yalnızlık — Tanrı’nın hâli.
Yalnızlık, sebebi ikilemin:
Büyütür insanı,
Büyütür isyanı...
Sonra bir bakmışsın, adam olmuşsun.
Gölgeleri yaşamanın,
Eklemleri garip hayatımın
Onunla büyüdü,
Onu buldu her yönde.
Onu tüketti her günde,
Bütün her şeyi tüketti bir öğünde.
Soruyorum:
Bir ben miyim yalnız,
Yoksa... yoksa Rab bana mı taktı?
“Kaldırın” dedi,
“Kaldırın şunu göz önünden,
Buldurun sonu en başından.”
Kayıt Tarihi : 8.9.2025 19:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!