Yangınlar seni yaksa gel,
Üstünden lavlar aksa gel...
Kınanmaktan korkma sakın
Alem ibretle baksa gel...
İşte davet; sevmek gibi...
Şu dünya varına fazla güvenme.
Bir kıvılcım ile yanar kül olur...
Vazgeçemem deme, boşa direnme...
Avcunda saklasan esen yel alır...
Dünya dursa kalbin derin uykuda.
Aldatıp kandırır beni aşk sızım.
Çok sevdim diye bu yürek çıkmazım...
Bir hain adını kalbe yazmışım.
Nelerden vazgeçip neler sarfettim;
Çok görür kalbini, ondan aşksızım.
Koyma ulu orta boş ellerimi...
Zemheride gece üşüyünce tut...
Bir gül nasıl açar bilmez kalbini;
Kırıp incitmeden sevgime büyüt...
Unutma yansıyor suda her nesne...
Çuvala mı girdi deyip
Günü güne sıraladın...
Şeytan ile birlik olup
Hep ruhumu kiraladın...
Aydınlığı ziyan edip
Hayatı bulduğun gibi yaşarsın.
Mutlusun, mutsuzsun, bazen ağlarsın...
Yaşarken ardına dönüp bakarsın;
Sürdüğün sefanın artısı kalır...
Akan suya derin hendek de kazsan;
Mala mülke tamah etme,
Sana yeten ile yetin...
Bilmiyorsan izah etme;
Dostu olma cehaletin...
Gerçeklere âmâ gözden,
Bilmeden nasıl bir yurt olduğunu.
Dünyaya gözünü açıyor insan.
Yaşadıkça kahır, dert dolduğunu.
Görüp gerçeklerden kaçıyor insan.
Büyürken kaygı ve umut kolkola.
Yüreğim seninle buluyor huzur,
Kollarında ansız durmaya hazır,
Seninle hayatım anlam kazanır.
Sevda mabedime kutsal diyarsın,
İyi ki doğmuşsun, iyi ki varsın...
Sevmiyorum sanıp da yok olup gitme, dur.
Halatları fora; açmış olabilirim.
Eğer çok seversen bu fırtına durulur...
Korsan gemilerden kaçmış olabilirim...
Yönümü rastgele seçmiş olabilirim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!