Alaca karanlığı gizeminden korktuğum
Usandığım geceler şimdi sırdaşım oldu
Sessiz kaldırımlarda yürümekten korktuğum
Konuştuğum duvarlar şimdi sırdaşım oldu.
Yapa yalnız çaresiz yürüdüğüm yollarda
Çare umut diyerek tutunduğum dallarda
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta