Şimdi Özlüyoruz… Şiiri - Kadir Acı

Bir zamanlar
Bu topraklarda
Kimseye minnet etmez
Açlar yaşarmış!
Namı diğer “çıplak” diye söylenirmiş adları.
Lakin onuruna düşkün insanlarmış.
Ermeni’den komşular varmış daha dün.
Güzelliklerle dolarmış sokaklar her gün.
Sevmişiz birbirimizi komşu gibi, dost gibi.
Anlayacağınız “Adam” gibi.
Araya fitne girmeden önce
Oluyormuş bu işler bir birini sevince.
“İşte hoşgörü bu! ” Demişiz.
Lakin gün gelmiş şu bizim kuşak!
Hani deriz ya: Şu bizim uşak.
Yol alamaz hasedinden, kininden,
Emeksiz yaşamanın zevkinden.
Unutulmuş değerler
Gelenekler, töreler…
Çok geçmeden, çok geçmeden
Bu gidişe çabucak “Dur! ” demeli.
Kapı bir komşusuna kin tutmak mı?
Komşusunun emeli!
Hani güzelliklere ermişti
Bu güzel yurt köşemiz!
Bülbüller neden ötmez?
Bahçeler neden sessiz?
Şimdi özlüyoruz keçi çağla,
Hömçeğini, keveni.
Hoşgörüyü silenin bulunur mu seveni?

Kadir Acı
04.01.2013
Felâhiye/Kayseri