Soğuk cesetler çizdim yüreğimin kara kalemiyle
Ayazda ölümü kucaklayan yarınlar için
Şimdi gecenin zifirine boyadım tüm hayatımı
Ölmeyi öğrendim her sabah güneşle
Zamansız esen rüzgârlara savruldukça
Cesetlerle dolu hayallerimle yalnızım
Ölü gerçeğin acısı kor ateşinde
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
