"ŞİMDİ BIRAK KENDİNİ BANA"
Şimdi yavaşça bırak kendini bana
Bütün yorgunluğun aksın kelimelerimin arasından
Benim sesim su gibi olsun sana
Bir ırmak gibi usulca dolsun odana
Her sözcük yüreğini okşasın
Ve sen,bir çiçek gibi geceye kapanıp huzurla uyuyasın
Dışarda zaman akıp gidiyor,
Takvimler değişiyor, şehir uyuyor
Ama biz burada,bu satırlarda
Bir yudum sessizliğin ortasında
Birbirimize sarılarak uyuyoruz
Benim cümlelerim ellerin olsun,
Seni tutan,seni kavrayan
Benim mısralarım nefesin olsun
Saçlarını okşayan,alnına düşen bir esinti gibi
Her harf bir öpücük,her kelime bir fısıltı gibi
Kulağına "Ben buradayım" desin.
Uykuya yaklaştıkça gözlerin ağırlaşsın
Kipriklerin perdelensin gecenin ortasında
Kalbin sakinleşsin kelimelerimle
Her hece biraz daha,yumuşatsın yastığını
Şimdi hayal et,elini tutuyorum
Parmaklarım senin parmaklarının arasında
İkimizin arasında sessiz bir deniz var
Ve o deniz yavaşça sallıyor bizi
Bir salıncak gibi, bir anne ninnisi gibi
Sonsuz bir huzur gibi
Birazdan rüyaya düşeceksin
Ben rüyada sana sarılmış olacağım
Saçlarını okşayan bir rüzgar
Gözlerine bakan bir yıldız
Kalbine dokunan bir dua gibi olacağım
Sabahın ilk ışığında bu şiir hâlâ
Saçlarının ucunda olacak
Sen uyandığında mısralarım
Gözlerinin kenarına konacak
Bir tebessüm,bir huzur,bir sevda olarak
Ve bil ki aşkım,
Her gece sen uyurken
Ben sana şiir yazacağım
Senin uykun kelimelerimin kanatlarında
Huzura uçsun diye...
22.09.2025
Zeynep KoçarKayıt Tarihi : 7.10.2025 23:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!