Ay yıldızdı gölgesinde dinlenip, seni içime çektiğim nefes nefes.
Ve bir huzurdu gölgesi, bir güven, bir mutluluk, bir tebessüm.
Hey ömrüm, sana aşkım ne yalandır, ne hevadır, ne de heves.
Başka arzu tatmaz gönlüm, senden sonrasını görmez gözüm.
Milyonluk şehrin tam ortasındayım, ezici çoklukta ezilen tekim.
İstanbul kucak açtı bu faniye, ben senin kucağına hasretim.
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta