Uyandığında yorgun adam; bakıp gecenin karanlığına doğru, hatırlamaya çalıştı bu duvar dibinde ne zamandır baygın yattığını. Şimdi ne yapacağını ya da saatin kaç olduğunu...
Nedir zaman denen kelepçe
ve her zaman bilir mi hiç uyumayan
yaşamın tüm gerçeklerini?
Ben aşka yumdum gözlerimi...
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
