Şimdi Ardım Sıra Gülen Gülene

Bir ahvalde durmaz insanlar niye?
Kendini kendin den silen silene,
Kılınan lar vardı ağa, bey diye,
Şimdi ardım sıra gülen gülene.

Ne gerek var rehber ile öncüye,
Şimdi rabet mücevhere, inciye,
İşler düşmüş softa ilen cinciye,
Yarını kayıpdan bilen bilen bilene.

Yanar ağzın üfle yerek ye aşını,
Yazda olsa sen kış diye tut işini,
İş işden geçince akılsız başını,
Duvardan duvara çalan çalana.

Devrişoğlum insan ölür belleme,
Ölen beden Ruh göçer bir aleme,
Etdiklerin yanına kalır belleme,
Zulüm'ü başında bulan bulana.