Şimal - i ahvalim. Şiiri - Doğukan Musullu

Gözlerinde benden bir şeyler gizli.
Nedir o bakışlar öyle.
Esrarengizli.

Yürek yangınına bir damla ateşte ben olmuşum.
Ne farkeder.
Bizi bilen bilir.
Bizim derdimiz ateşten rüzgarlarda.
Bir damla yağmur damlası.

Anladım ki sende benden eksik kalan bir parçamsın.
Anladım ki sen son acım, kalbimde son yaramsın.

Gel gör ki bu yüreğim, çok sevdalar atlattı.
Gel gör ki yorgun tenim, kadere düğüm attı.

Şimdi ne fark eder ki, gitsen de gitmesende.
Bir yanımda sende kaldı, bunu hiç bilmesende.

Gökyüzünde yalnız uçan, kanadı kırık kuşuz.
Bir damla şarap ile, kırk yıl aşk sarhoşuyuz.

Ne sen anlarsın benim kalbimdeki yerini.
Ne de acıtabilirsin hançerle, paramparça bedenimi.

Kırık umutlarla boğuşurken, yalnız.
Biz acı çekmeyi meğer, kutsal bir görev sanmışız.

Herkes gider, unutur, geride kalan biziz.
Ne sen bende söndürürsün ateşini.
Ne ben sende.
Geride kalmışlığın yorgunluğuyla dolaşırken ateşlerde.

Sözler ayrı olsa da, gönüller birdir bizim.
Kader ayrı olsa da, acılar birbir bizim.