Bir nebzede olsa sil gözlerimi
Hükmümü ertele bir Son Bahara
Acıma sevdama kır kalemimi
Çığlıklarında acıtan ahımı ara
Kururmu bir ağaç Nisan ayında
Düşermi yapraklar kopup dalından
Kırlardı yansıyan hep saçlarında
Düşen yağmurmuydu kopup ardından
Umarsız bıraktığın o son durakta
Cümlelerim artık kaldı öznesiz
Boynu bükük kaldım bir sonsuzlukta
Gülüşlerim yetim kaldı öyle kimsesiz
Un ufak ettiğin yıllar yanarak
Karanlık takvimler bilmem bitermi?
Bir gün dönümünü bekleyen şafak
Bahtımın ufkunda bir gün söker mi?
Çamurlu yollarda bırakıp beni
Gittiğin yerlerden var mı bir haber
Çiçeklerle dolu gönül bahçeni
Sardı dikenler hep, kaldı derbeder.
Sahte bu dünyanın yalan sevdası
Her kavuşma başlatıyor ayrılık
Yokmuş geleceğin senli hülyası
Sensizlikle başlıyormuş koyu karanlık
Bir an unutupta gitsen meçhule
Sanma unutulur senli dünlerim
Güneşler yıldızlar hepsi vesile
Sana bir adımdır geçen günlerim...
Kayıt Tarihi : 11.12.2017 00:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!