mahpusluk kale gibi sıktı beni bu şehir
musluklarında akan su değil sanki zehir
sokakları pis kokar her yeri çöp yığını
tuzak tuzak üstüne çözemezsin ağını
evdeki balkonlara mahkum olmuş çocuklar
anneler çaresizdir hep hüzünlü hep ağlar
suyu bile parayla şu illüzyonist şehrin
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
