Şiirlerimden Ayırmayın Beni

Kimi dinlesem, romana sürüklüyor beni;
Bilmediğim, kaldıramayacağım işe kafa tutmam ben...
Şiirlerimden, şiirlerimden ayırmayın beni...

Günden güne yazıyorum her telden;
Bazen seviniyorum, bazen kavga edip tartışıyorum...
Şiirlerimden, şiirlerimden ayırmayın beni...

Yıllarımı verdim ben bu mesleğe;
Masaüstünde başladım ben şiire;
Alın teri döktüm kasım kasım kasılarak;
Döner sandalye üzerinde...
Şiirlerimden, şiirlerimden ayırmayın beni...

Hedef bitmez, tükenmez bende;
İşte bu eserler beşinci kitabımla elinizde...
Sayfam ulaşacak illaha bir gün;
On, yirmi bine tanıyacak herkes beni bu ülkede...
Şiirlerimden, şiirlerimden ayırmayın beni...

Romanın ne başı var, nede sonu...
Zor iş, zor iş ben beceremem onu...
Şiirlerimden, şiirlerimden ayırmayın beni...

Genelde hep geceleri yazarım;
Kendimi sadece kaleme verir kapatırım algılarımı...
Şiirlerimden, şiirlerimden ayırmayın beni...