Mekruhlara göz koyduğundan beri
gözlerine tesadüfen dahi olsa,
bakmamaya çalışıyorum..
Bu yüzden gözlerinin
hangi rengi fırçaladığını hatırlamıyorum.
Mantığımda tasarladığım
büyücü gözlerini hatıralarımı
sakladığım hatıra defterine,
ellerim habersiz kayıt etmişti sanırım.
Sana olan şerefli tutumlarım,
geçip gittiği sene hatırlat.
Bir ara gözlerini
göz ucuyla tecavüze uğratırım.
Yataktan yeni çıkan
şerefinin aynası olan
renkli ayakkabılarını sürüyerek,
ayak izlerimin üstünde
' adım adım ' uzaklaşıyorsun.
Belki sana istekli şekilde sunduğum
' soy adımdan,'
Belkide zatıalime doğru attığım
' son adımdan ' olsa gerekti,
gözlerini mülteci kılıp yavaş tempoyla kaçışın.
Ne zaman buluşturur bilinmez,
uzlaşmak yerine uzaklaşmak
deyimini dilime ziyaret ettiren ayakların.
Oysa yazdığım şiirler,
senin benle uzlaşman için,
kestirmeden yaptığım,
gece karanlığının sonunda ışık saçan bin adımlık,
yoldu.
Bu kurduğum emsalsiz yol uğrunda,
mutluluğumu desteklemek için
elini saçıma atan bin tutamlık,
yoldu.
Uzun lafın kısası korkuyorum
dönmen uğrunda yazdığım
koca aşk şiirlerimi görmenden.
Bu yüzden sen aldırma
benim sana seni yazmamı,
ne saçımı, ne de yolumu kaybetmek istiyorum.
Sadece özrüm kabahatimden
büyük bir hayat yaşıyorum,
o kadar.
Kayıt Tarihi : 16.8.2019 21:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!