sanki izine gitti kafiye demiş birisi
kafiyeyle vezinle yazmış bütün hepisi
ne yapayım aynı yere çıkar kapısı
vezinsiz kafiyesiz şiirler yazdım
çoğunun gönlü yanıktır aşktan meşkten
kimi insan yüksekten bakar saraydan köşkten
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta