Şiirle Kanıyorum

Yüreğinden koparılanlar
asi bir ihanet pençesinde
gıcırdayan lanet bir kapı,
açık unuttuğun didinmelerin
çeker üstüne kendini.

güneşin sıcaklığına yenilmiş
masumluğun
kendine dönmekten aciz.

ani ummana atılmaların düşünülmemiş
adi bir çöl fırtınası,
varlığını devam ettiren.
dışında kalan çemberin azgınlığı ne hain
yargıların
sorguların
sessizliğin eteğine tutunan
korkunç bir afet.

tanrılaştırmadan kendini çok zor değilmi sevmek

tanrına bıraktığım
çıplak bir nefes te olsa yüreğim
haykır/ıyorum