Küçükken öğretmişlerdi
Eveleyip gevelemeden,
Herkes anlayacak şekilde
Ve su gibi okumam gerektiği şeklinde şiirleri!
Belki zamanla öyle yaptım
Okudum,insanların derinliklerine inerek
İşlemek istedim,nakış,nakış yüreklere
Ta ki seni tanıyana kadar.
Hayatı şiir tadıyla soluyan ben
Artık solumuyorum
Ve okumuyorum artık kimseye,
Okuyamıyorum kimseye, şiir.
Halbuki sen, evet sen…
Şiir okumadan….
Birkaç kelime ile
Dağladın yüreğimi
Şimdi ise yüreğime dağlanmış birkaç kelimene
Zarar vermeden yavaş,yavaş ve incitmeden
Her harfe,her heceye ve her kelimeye,
Acı acı yutkunarak bakıyorum ….
Çünkü Şiirim SEN olmuşsun…
15.03.2006
Edip DilekKayıt Tarihi : 29.3.2007 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




TÜM YORUMLAR (1)