Şiire veda, Çev. Sunar Yazıcıoğlu

Haydi, pembe kanadını kapat, ümitsiz melek ;
Beyaz elbiseni ve altın pırıltılarını çıkar üstünden;
Havalanmanın hız alacağı göğün yükseklerinden
Bir yıldız gibi akman ya da bir nesrin içine düşmen gerek.

Bir kuş gibi yere konmalı ayakların.
Uçmak yerine yürü : zamanı değil yine;
Ahenkli hazineyi hapset kalbine ;
Bir an için rahatlasın ve dinlensin çalgın.

Ey göğün zavallı çocuğu, boşuna şarkı söyleyeceksin
Onlar ilahi dilini anlamazlar senin ;
En tatlı ezgilerine bile kulakları tıkalı olduğu için !

Ama, mavi gözlü güzel meleğim, gitmeden önce,
Solgun yüzlü sevgilimi görmeye git benim yerime,
Ve uzun bir veda busesi kondur alnının üzerine !

Théophile Gautier (1811-1872)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu