Şiire Davet Şiiri - Şükrü Onur Şahade

Yalnız akşam üstleri açık ve tekinsiz bir bohem
Geceler biraz daha sessiz ve sisli
Göz gözü görmeyen bir uğultu
Şiire Davet ediyor beni bitki örtüsü
Geliyorum şiirlerin ulu tanrısı
Bana birkaç dize ayır oradan
Melankoliyi görsün masamız ama biraz uzaktan
Hüzün eşlik etmesin sesimize
Sesimizde titreyen her bir hece
Gelecekten umutla bahsetmeli bize
Bana birkaç dize ayır oradan
Talihsizliğin kadehi çarpmasın kaderimize
Büyütsün bizi sözcükler
Başları buluta değsin umutların
Talihsizliğin kadehi artık catmasın kaderimize
Dik dik yürümesin üzerimize umutsuzluk
Bana birkaç sözcük ayır oradan şiirlerin tanrısı
Eşlik edeyim tenimi kavuran güzel ruhuna
Bu kavruk ten ata mirası bana
Bilmem kaç bin yanıyor yanıyor şairler sana
Hepsi sana düzüyor dizelerini
Seni bazen bir kadının gözlerinde buluyor şairler
Bazen en gizli arzularının heyecanında
Ne fark eder hepsi sana yazıyor nasıl olsa
Bu dizeler, bu şiirler, bu bohem, bu aşk senin
Sensin gecenin rengi, gündüzün güneşi
Aşk senin tadın, senin tadın mavi
Senden uzak hep kızıl
Ak defterlerime
Ak defterlerim sana boyansın, ben maviye
Gece kadar koyu bir maviye
Şiire davet ediyor beni bitki örtüsü
Şiir senin kulun
Biz şairler ise şiirin elçisi
Birkaç sözcük ayır oradan bana
Gelip uzansın sözcüklerim yanına
Yaz beni de şiirlerin tanrısı
Şiir olayım koynunda
Bana birkaç dize ayır,
Birkaç dize olayım senin uğruna