Yılların yorgunluğu saklıydı oysa
Benzetilen şiir yüzünde
Alnına düşen çizgiler
Gözlerindeki yorgun feri
Kimse görmüyordu
Bazen tebessemünde
Bazen kahkahasında saklıydı
Hüzünleri acıları
Dokunsalar ağlayacak
kadar naif
Ve kırılgandı,
tıpkı papatyalar gibi
Dimdik asil
ve bir okadar narin.
Koparttırmadı hiç bir zaman
Yapraklarını kimseye
Seviyormu sevmiyormu diye
Dokundurtmadı kimseyi
O narin bedenine
Bembeyaz tertemiz
kalabildi bu çirkinliğin içinde
Oysa (bütün temiz ve
Bütün güzel duygular
Bir çiçeğin
sessizliğinde saklıdır )
dedi adam..!
Bir buket papatyayla
Şiir yüzlü kadın oldu adı
Şiir gibi konuştu adam.
23:30
10-10-2025
Kayıt Tarihi : 2.12.2025 23:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!