...Şiir Tadında Söyleşi...Ahmet Ünal Çam

Su Gibi_ Sizi tanıyoruz ama yinede bizlere kısaca yaşam hikayenizi anlatır mısınız?
Ahmet Ünal Çam_
Çankırı/1967 doğumlu, hayatının büyük kısmı Ankara’da geçen biriyim. İç dünyam kadar renkli bir dış dünyam olmadığından, yaşam hikayem adıyla okuduğum okulları filan sayıp sizi sıkmak istemem.

Su Gibi_Şiir yolculuğunuz nasıl başladı?
Ahmet Ünal Çam_
Hüzün, gizli sevda(lar) , paylaşamamak ve buna bağlı; ‘Kalabalıklarda yalnızlık’
SONUÇ: şiir

Su Gibi_Etkilendiğiniz şair ve yazarlar oldu mu? varsa kimlerdir?
Ahmet Ünal Çam_
Çoğu şairden az-çok etkilenmişimdir. Şiirde siyaseti kesin çizgi olarak alan bazı çok bilmişlerden değilim. Yani, şu benim siyasi görüşümden değil, onu yok sayayım” diyecek sığlıkta değilim/olmamaya da çalışıyorum. Bu nedenle okuduğum/etkilendiğim şair yelpazesi çok geniş. Birkaçını saymak, şu an için aklıma gelmeyenlere haksızlık olacak ama haksızlık da hayatın gerçeği diyerek sıralamasız sayayım bir kaç tanesini. Ömer Seyfettin, O’Henry, Orhan Veli, Nazım Hikmet, Mehmet Akif Ersoy, Edgar Allen Poe, Yavuz Bülent Bakiler, Halil Souyer, İlhan Kalaylıoğlu, Ümit Yaşar Oğuzcan diyerek saymaya devam etsem epey devam eder.

Su Gibi_Şiir akımları, şiirde biçim, öz konusunda neler söylemek istersiniz?
Ahmet Ünal Çam_
Hece vezninde de, Aruz vezninde de güzel şiirleri okumaktan büyük zevk duysam da, ara sıra yazmayı denesem de, şiir yazarken ağırlıklı olarak serbest vezin+kafiye şeklinde bir tercihim oluyor.

Fakat farklı olmak isteği ile hem vezin yapılarına uymayan, hem de modern şiir adını takıp da, anlam bütünlüğüne bile önem vermeyen şiirlere rastlayınca kızıyor/üzülüyorum. Şiir, benim için gönülde bir duygu kıpırtısına yol açan, bir titremeye sebep olan söz bütünüdür.

Birileri, sadece kelimeleri insanların alıştığından farklı diziliş ve anlamda kullanıp da, ‘şiir’ diye ortaya atıyorsanız, eleştirmeye değil, artık üzülmeye / kızmaya bile vakit ayırmadan uzaklaşırım.

Su Gibi_Niçin şiir yazıyorsunuz?
Ahmet Ünal Çam_
Öncelikle kendim için yazmaya başladım + yazıyorum. İçimden geçen güzel duyguları yakalamak ve başkalarının da o güzel duyguları hissedebileceğini düşünmek (ihtimal vermek) hayatımın sıkıntılı anlarında bana, zifir karanlıkta bir umut ışığı gibi geliyor.

Su Gibi_Türk Şiiri ve edebiyatının geleceğine ilişkin düşünceleriniz nelerdir?
Ahmet Ünal Çam_
Edebiyatımız da, okuyan kitlenin yönlendirmesinin etkisinde kalıyor. Buna maalesef deyip, dizlerimi dövmeyeceğim. Bütün nehirler yatağını buluyor. Edebiyat da okuyucusuna göre yönlenme oluyor ister istemez. Bu yönlenme bazen kolayı okuyan okuyucuya göre kolay anlaşırı yazmak şeklinde netice veriyor, bazen de tarihle, detayla ilgilenmeyen okuyucuların etkisinde, bazen çok basit içerikli bile olsa güncel önem kazanıyor. Yani, sahnedeki sanatçıya çığlık atan seyirciler gibi. Topluluk neyi el üstünde tutuyorsa, önder olup riske girmek yerine, ‘onlara istediklerini verip, istedikleri türden yazayım, kolay yoldan başarıyı kazanayım’ fikri ön plana çıkacak gibi maalesef. Bu eleştirilerim arasında, kendimi tamamen kenarda görmüyorum. Ben de kolay okunacak – kısa hikayeler yazmaya çalışıyorum. Belki bu konuda artı sayılabilecek konumum, hikayelerimde genel ahlak sınırlarını koruduğum gibi, faydalı bir olabilecek bir bilgiyi yada toplumsal açıdan örnek bir neticeyi eklemeye çalışıyorum

Su Gibi_Şiirin yaşam felsefenize kattığı anlamlar nedir?
Ahmet Ünal Çam_
Şiir veya öykü olmasaydı, sanırım hayata daha (da) karamsar bakardım. Şiir bazen, hayatta kötülerle savaşıp, her şeyin karamsar görüntüleri arasından sıyrılıp da mola verdiğim güzellikler, umutlar vadisi gibi geliyor.

Su Gibi_Şiirde gerçeklik ve soyutluk hakkında düşünceleriniz nedir?
Ahmet Ünal Çam_
Her şair, yazar maceralı bir hayatı bizzat yaşamaz. Bazen düşüncelerinde yaşar ve satırlara döküp paylaşır. Yazdıkları ne kadar gerçekçiyse, okuyucusuna ne kadar bu hissi verebiliyorsa o kadar gerçekçidir

Diğer manada soyutluğu kastediyorsanız, bazen yazdıklarının manasından tutun, nerdeyse her kelimesinin bir şeylere karşılık gelmemesi için çabalayan, sade insan tarafından anlaşılamamayı erdem sayan (Sanan) yapıda şairler ve şiirleri vardır. Ben halkın içinden biriyim. Anlaşılmamaya çabalayan şairlere/şiirlere uzak durmayı tercih ediyorum.

Su Gibi_İnternetin şiirsel gelişime etkisi var mıdır?
Ahmet Ünal Çam_
Bence var, şiir paylaşımını da, şairlerin okunmasını da artırıyor. Ayrıca (Her ne kadar yıldızların altında, dalga seslerini ve hafiften bir gitar sesini dinleyip, yakamozları seyrederek şiir dinlemek/tartışmak kadar güzel olmasa da) şiir merkezli tartışmaları da kolaylaştırıyor, artırıyor.

Su Gibi_Şiirde kelimelerin gücü hakkında düşünceleriniz?
Ahmet Ünal Çam_
Kelime kullanımı, dizimi çok önemli. Bazı ustalar, kelimeleri suratınıza, hatta beyninize çarpar gibi kullanıyor, bazıları da manadaki hissin okunurken de verilmesini sağlayabiliyor. Nasıl ki bir Almanca sert bir konuşma yapısına sahip, Fransızca daha hafif bir yapıya sahipse, şiirde seçilen kelimeler, yerleriyle, dizilişleriyle de istediğiniz sonucu verebiliyor.

Su Gibi_Şiirde duygu yoğunluğunu bütününe yansıtmayı nasıl başarabiliriz?
Ahmet Ünal Çam_
Sırf hece vezni olsun veya aman önce kafiye olsundan çok, bir öykü gibi bütünlük, devamlılık olsun diye çabalıyorum.

Su Gibi_Şiir kitap satışları neden yazım edebiyatına göre daha düşüktür, sizin yorumunuz nedir?
Ahmet Ünal Çam_
Şiirlerde okurunun önceden bekleyebileceği okunabilirlik/konu sınırları net değil. Yani bir romanı alan kişi alma amacına ulaşabileceğine inanıyor. Fakat şiirde böyle değil. Bir kişi çok sevdiği bir şiir için bile kitap almıyor. O şiiri bir şekilde internette veya arkadaşından alıyor, diğer şiirlerde sevebileceği bir tane daha var mı diye bakmıyor bile. Yani sevilen/paylaşılan bir şiir şairinin de, aynı şairin diğer şiirlerinin de önüne geçiyor, tek başına sahipleniliyor. Bu net bir düşünce değildi önceleri ama benim kitabımı isteyip de, içinden sevdikleri şiirleri defterlerine yazanları duyunca (Ki şair adını yazdıklarını bile sanmıyorum) artık anladım ki, şair veya şiirleri değil sadece okuyucusunu yakalayan şiir kendi başına bir değere ulaşıyor, o da kitap satışına kolay kolay destek olmuyor.

Su Gibi_Şiirlerde tematik çalışmaya önem veriyor musunuz? Yoksa konular kendiliğinden mi oluşuyor ve tematik baktığınızda çalışmalarınıza seçimlerinizdeki yoğunlaşma hangi konulara?
Ahmet Ünal Çam_
Kendiliğinden demek bir açıdan doğru çünkü kolay kolay ‘Oturup da bir şiir yazayım’ diyen olmaz. Fakat şairler çevrelerinden etkilendiği için, etkilerin bir duygusal yoğunluğa ulaşıp, şiir yazma arzusu oluştuğundan, yazacağı şiirin teması da ona göre değişebiliyor. Mesela benim şiirlerim çoğunlukla sevda ağırlıklı olsa da terör, savaş, yoksulluk, özürlülük gibi temalar da şiir dünyamın yelpazesinde yer alıyor.

Su Gibi_Zaman içinde değişime uğrayan dil yapımız için ne düşünüyor sunuz?
Aslında üzülüyorum. İngilizlerin hep övündükleri, ‘Biz yüzyıllar önce yazan yazarlarımızı okuyabiliyoruz’ söz beni her zaman yaralıyor. Fakat toplumca kabul gören kelimeler de fazla karşı çıkmak istemiyorum. Mesela yıllar önce kullanmam/anlamam “MÜMKÜN” olmayan bir kelimeyi, şimdi kullanmam “OLAĞAN”

Su Gibi_Şiirde gelmek istediğiniz yer nedir?
Ahmet Ünal Çam_
“Şiirlerimin / öykülerimin olabildiğince geniş bir kitleye ulaşması/sevilmesi” diyebilirim. Şimdilik epey uzak olsa da, samimi olarak ifade etmem gerekirse, şiir ve öykülerimden oluşan bir-iki kitabım yabancı dillere çevrilse oldukça mutlu olurum sanırım.

Su Gibi_Sevdiğiniz bir şiiri bizimle paylaşır mısınız? ....
Ahmet Ünal Çam_
İnsanın kendi şiirleri arasından seçmesi zordur aslında. Şiir yelpazemi genişletmeye de çalıştığım için, duygusal ağırlıklı şiirlerimden birini seçsem, şiirimi ilk defa okuyan birisi ‘Hep bu tarzda’ yazdığımı zannedecektir, sanırım. Espri içerikli olanı yazsam da, bu kez öyle sanacaklardır. En çok paylaşıldığını gördüğüm şiir “AŞIK Xp” sanırım “Anlar mısın? ”, “ “Gecedir”, “Ben ölürsem, Diner mi Yağmur”,” da sevilenlerden. Ama benim için başkasının fark etmediği bazı şiirlerde de hatıralar gizli, seçmeyi zorlaştıran sebeplerden biri de bu. Seçmenin zorluğuyla sizi daha fazla yormadan, şiir tarzınıza / zevkinize göre sevmeme ihtimalinizin de yüksek olduğu çekingenliğini taşıyarak, iyi yorumlar alan İstanbul konulu iki şiirimden birini sunuyorum.
Hoşçakalınız.

Seviyorum seni, İstanbul kadar.

Sen varsan, İstanbul’da bahar,
sen varsan, yaz var.
Yokluğunda kış, yokluğunda sonbahar.
Seviyorum seni, İstanbul kadar.

Gezdiğin sokaklar, sen gibi kokar
Hâlâ, her köşede hayalin,
bastığın yerlerde ayak izin,
ve gönlümde sevdan var.
Seviyorum seni, İstanbul kadar

Çamlıca’da gülüşün kalmış,
Sen yokken huzursuz Kalamış,
“Nazlı bir güzel varmış,
Gözleri deniz kadar mavi,
Sevdası, İstanbul kadarmış.”

Hâlâ gönlümde bir acı, bir sızı
Hâlâ gönlümde bir hüzün var.
Seviyorum seni, İstanbul kadar

Seni arıyorum, sokak sokak, köşe köşe
Ben ağlarım, Kız kulesi güler halime.
Her akşam, aynalarda bir asık çehre,
Her akşam, aynalarda bir aşık çehre.

Kimsesiz yollarda bir şair gezer,
...üzgün.
kî; baştan aşağı hasret,
baştan aşağı hüzün.

Gemiler geçer, sahilden
Üsküdar’da hayalin ve ben,
...bekleriz....bekleriz,
gelmezsin…
…gelmezsin bir türlü sen.

Martılar, çığlık çığlık,
boğazda yalnızlık,
sularda yalnızlık,
içimde yalnızlık...

Kaçmak isterim, bu senle dolu diyardan,...kaçamam.
İstanbul bensiz kalır da, ben onsuz kalamam.
Rüzgar gibi peşim sıra hatıralar....ve yollarımda gözlerin.
Unutulmak kaderim olsa da, unutmam, unutamam.

Yapayalnız benim gibi Salacak iskelesi.
Yapayalnız sahil yolu, kaldırım taşları.
Havada biriken bir kasvet,
bulutlarda, yağdı yağacak gözyaşları...

Bir otobüsle, trenle ya da gemiyle çık gel,
gel artık,
kaşları kalem,
gözleri badem,
dalga dalga saçları.
Yüzünde gülüş, kucağında umutlar gel!
Gel...gel kî, İstanbul seninle güzel...

Ahmet Ünal ÇAM