Şiir Sancısı Şiiri - Ahmet İnce

Şiir sanatı, sürekli ve sabırlı bir işçilik gerektirir. Şair, şirini yaratırken, tanımsız sancılar çeker. Balzac, bu gerçeği şöyle anlatmıştır: 'Şiir demek, acı çekmek demektir.' Şiirin doğuşu, tıpkı bir çocuğun doğuşuna benzer. Şiir doğuncaya kadar, şair çırpınır durur. Bu duyguyu bir şiirimde şöyle yansıtmıştım: sıklaştı sancısı sevgimin/ yeni bir şiir doğacak/ çırpınan yüreğimden / nasıl örsem şiirimi/ kimsenin söylemediği / bir sevinç yağmuru gibi/ üzünç onda sönümlensin/ ve onda yeşersin umut/ Şiirsel yaratıcılık çabası, özgün ve estetik bileşimlere varma uğraşıdır. Şair, bu uğraşı sürdürürken, asla anlaşılmazlığa sığınmamalıdır. Anlaşılmazlığa sığınmak, işin kolayına kaçmaktır. Şiir, hem anlaşılmalı, hem de okuyucuya estetik bir tat sunmalıdır. Ne yazık ki, günümüz şiirinde bir kalıplaşma, bir sıradanlaşma, bir tekdüzelik ortaya çıkmıştır. Pek çok şair, nesnel, toplumsal gerçeklikten kopuk olguları, incir çekirdeğini doldurmayan konuları, aynı imgelerle, dahası, aynı sözcüklerle anlatıp durmaktadır. Onların şiirleri, sözde ödüller alsalar bile, okuyucuların duygusal dünyasında yankı bulmuyor, ilgi görmüyor. Söz konusu şairler, kimi zaman ilgisizlikten yakınıyorlar. Buna hakları yok. Okuyucuya estetik bir tat sunmadan, ondan ilgi beklemek ham hayaldir. Şimdiye dek, hem okuyucuyu hem de sanatsal estetiği gözeten bir yaklaşımla üretilen şiirlerin gördüğü yoğun ilgi, haklılığımı kanıtlamaktadır. Okuyucularla, halk kitleleriyle sanatsal, kültürel iletişim kurmak isteyen tüm yazarlar, mutlaka onlara anlaşılır bir dil ile estetik bir tat sunmalıdırlar. Aksi halde, ilgisizliğin bitimsiz derinliklerinde unutulup giderler. Ahmet İNCE/07.08.2010/Trabzon/ www.ozanahmetince.blogcu.com/ incegilhotmail.com