Şiir ilkel olduğunda rüya gibi bir orda ...

Dün geceydi sanırım
evveli gece miydi

düşümde düş/tüğümüzü gördüm kollarımızdan
ani bir pikeyle
çakılıp yere

işte orda uyandım
uykumu alamadım halâ etkisindeyim
nasıl bir rüyaydı

tıpkı şiirler gibi
bir ordan bir burdan
flu

coşkulu bazı kâbuslu korkulu

düş işte demiştim ya
önce gözlerimden düş/en iki damlaydın
bir parça yaş nemli bir nebze olsa yas
nafile

cılız bir çiçek tutunamam sandığın
birlikte düşeriz sandığın o mabede

şimdi bir şeyler gömdüğümü say
bir iki şiir
birkaç fotoğraf
üzeri karalanmış silinmiş
birkaç paragraf

bir bahçe
bir balkon da vardı sanki
düş müydü
gerçek miydi

balkona sarılmış zehirli bir sarmaşık
bir kaç masa
sandalye

bir kaç şair oturmuş şiiri tartışıyorlardı
bir de ozan elinde sazı

masanın üzerinde dumanı tüten çay
keyiflisine

en küçüğünden cam
yandan çarklı çay bardakları

aşık aldı sazı eline okuyordu
Aşık Veysel'den

geçenlerde öldü diye duydum da yine rüya mı idi gerçek mi
rüyalarla gerçekler birbirine karıştı

tıngırdattı sazını
ozan
öyle ilkel
öylesine sade
anadolu kokulu

bir şair şöyle diyordu,-üstadım şiirde dilbilgisini harfi harfine uygularsak,
yani şöyle: hep seçkin kelimeler kullanırsak kip gibi..
o zaman nesirden ne farkı olur
şiir ilkel olmalı biraz
içinde derinliği gizli olmalı tabii ki
amenna
ama
öyle hangi kelimeyi kullansam diye bir saat düşün olur mu yani

üstadım dediği şair çayından bir fırt aldı
ne dedi anımsamıyorum
oralar yine flu

dün müydü
evveli gece miydi
işte öyle rüya belirsiz
ve açıklaması zor

işte öyle düş
öyle flu

2/Ekim/2012/Salı/Bodrum