Şiir-i Mukaddes Şiiri - Arif Berberoğlu

Ve vaki oldu ki aşk yaratıldı, bir gece yarısı
Ceylanlar eğilirken ayışığını içmeye..
Kanaviçe işlerdi asma bahçelerinde Babilli kızlar
Büyür o günden beri gülün tedirginliği
Değdikçe beyaz çarşaftaki kanlı hançere

Bu masalda kim Mecnun kim Leyla
Yoruldum onca çölden sonra onca fırtınadan
Attım düşlerimi gayya kuyusuna
Çınladı kuyunun dibinde kehribar yıldızlar
Gül köklerinde yeraltı yangını bir şafakta

Ozanım
Bilirim saklıdır her aşkın içinde bir veda
Ah, bu nasıl gidiş
Bir yusufçuk olsun konmayacak tabutun
pervazına
Taş kitapta çığlıklar duasıdır o gözyaşları
Bil ki böyle gidişin değiştirmez tanımını aşkın
Ve bil ki bütün tarihçiler yalancı:
Tarih, bir elin bir ele dokunuşuyla başladı