“On dört temmuz iki bin yirmi beş”ti
düne göre gelecekti
aynı.aya baktığımda çok parlaktı,
kamaştı gözlerim .
G.ünlerden g.ün beğenip
önce besmele ile s.İlahı andım,
başladım namlunun ağzına kelimeler sürmeye.
Ve bir b.akmıştım ki
o acıya yalnızca bu yoldan gidiliy.ordu
evet çok g.üçlüydü.
K.anımı alacak kadar hem de
çok acı çekiyordum
bir.azdan d.inecekti dağ gibi ağrılarım.
Hemşire, g.üç bela bir ilacı ata vurur gibi
şuuruma enjekte etmişti ve
Şiirsel bir b.ölümden bugün de fazlasıyla içmiştim
Acıdan b.ayılsamda
bu bir itiraftır:
Ben ilk onu sevdim.
Kıyıldı şiirle nikahımız bir kez daha
aha bak bu şahitler de burada:
Acısını, susuşunu, ağrısını, sancısını
gelmişini geçmişini diye
içimden çıkan kaç s.övgü daha
yıllanırken kalbimin önünü kesmişti?
Bir z.amanlar dileyerek ilan-ı Aşk ile
k.ağıtlara yazdıklarımı b.astırarak
kendini sevdirmişti
ne günlerdi, ruhuma b.asılıp bırakmadığı
K.ömür k.arası mücevher gibi beni sol göğsümden
Yakalardı.
Hepi topu
Altım üstüm sağım solum
Şiir’di işte.
Kayıt Tarihi : 14.7.2025 16:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!