Şiir dedin Şiiri - Murat Ülkü

​"Şiir" dedin, bir kelime fırlattın ortaya,
Ben sustum, göğsümde garip bir telaş.
Kim yazacak sanırsın, bu kalbe dair ne varsa?
Düşündüm; bu satırlar, şimdi sana yoldaş.
​
​"Ben" dedim, bir nefeste, en büyük yeminimle,
İçimdeki tüm sözler, sana dökülsün diye.
Korkmadım hiç, bu aşkın pervasızlığını dillendirmekten,
Çünkü biliyorum, her dizede bir "kabulüm" gizli.
​
​Bir cümle ver bana, bir başlangıç olsun diye,
Sen sadece gülümsedin: "Ne geçerse aklından."
İşte o an, tüm evren, birden bire sessizleşti,
Ve ben, seni yazmaya, seninle başlamaya and içtim.
​
​Sen benim en güzel satırımsın,
Daha yazılmamış, ama hissedilmiş olan.
Gözlerimden kalbime süzülen ilham,
Sadece sana adanmış, en büyük rüyam.
​
​Seninle başlar her mısra, seninle biter.
Her harf, dudaklarından dökülmüş bir sözdür.
Bu şiir, sadece sana ait değil artık,
O, bizim sessizliğimizin, dile gelmiş özüdür.
​
​Sözlerime sığmayan bir dünya bu,
Ne yapsam o ilk heyecanın izi kalır.
Yüreğimde bir fırtına, dışımda bir bahar,
Senden gelen her nefes, bana huzur verir.
​
​Kabul ettim, sen de beni kabul ettin.
Bu mısralar, aramızdaki görünmez bağdır.
Yüzünde beliren her tebessüm, her hüzün,
Şiirimin en derin, en özel anıdır.
​
​Ömrüm oldukça seni yazarım,
Kağıt değil, ruhumdur sana adanan.
Çünkü bu aşk, ne bir anlık heves, ne de bir yalan,
O, en başta fısıldadığın o büyük cevaptır.
​
​Şimdi korku yok, şimdi şüphe yok içimde,
Sonsuzluğa uzanan bir yol bu, ikimiz için.
Senin adın, benim en kutsal hecem,
Ve bu şiir, bizim yarım kalmayacak seçimimizdir.
​
​İşte bak, "Kim yazacak ki?" derken sen,
Bilmiyordun ki, cevap tam karşındaydı.
O bir anlık şaşkınlık, o masum ses tonun,
Yazılacak en güzel şiirin ilk dizesiydi.
​
​Şimdi ne kadar kelime dökülse de dile,
Hepsi o ilk 'Yok' sesinin yankısı.
Ama o sesi boğan bir kararlılık var bende,
Çünkü seni yazmak, en büyük iddiası.
​
​Sen rahat ol, sus ve sadece izle,
Bu mısralar, kalbimin sana mektubu.
Bir cümlenle başladı, şimdi bir destan bu,
Seninle var olan, en çılgın, en güzel umut bu.
​
​Devam ediyor... Ta ki o son 'Defter dürüldü' denene kadar,
Ta ki dünya durulup, hayatımız sona erene kadar.
Ama ikimiz de biliriz ki, bu ilkin sonu olmayacak,
Çünkü 'Kabulüm' dedin; şair sözünden dönmeyecek..