Şiir Anlatamaz - Sus Sükutu

Öyle bir azap ki içimde her ân
Vakitten vakite sarmala gel yâr
Yüreğime közü sen mi çağıran
Kokun ellerimde ruhum kamçılar

Çok şeyin nabzıdır bendeki yoklar
Savruk bir feryattır mısranın sesi
Üzünç teklemeler solgun ışıklar
Şifa kemiklere yokluk zerresi

Getirin bir buse gece vaktidir
Şiir anlatamaz işte o ânı
Güneşsiz mehtaplar nice vaktidir
Sorarlarsa deyin o artık fâni

Gerçekler engebe rüyalar sızım
Şu mübârek şehir öldürdü beni
Ben hep kalabalık ben hep ıssızım
Bana anlatmayın gülü dikeni

S/usum hüzün sarar coşkular ağrı
Fesleğen kokusu gelir sazlıktan
Secdeler şairin tek sığınağı
Kendimi unuttum baktım sözlükten