İstanbul sabahlarını okşar bir meltem sesi
Öyle okşardı içimi sesin ve nefesin
Sığındığım koca bir limandı bir avuç yüreğin
Öyle bir ihtiyaçla tutunurdum ellerine
Kumral saçlarından uçuşuverirdi yalnızlıklarım
İstanbul’un erişemediğim büyüklüğüne erişirdim seninle
Boğazın mavi sularını serperdim gözlerine
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.