Kaderim soğuk yüzlü bir insafsız
Sensizlik se mahkum olmuş ülkemde
Soluk almak da vermek de imkansız
Yalnızlık sa ateş gibi ensemde
Yitirmiş beni gözlükteki bahar
Kimsesiz ruhlar arkadaşım olmuş
Terketmiş beni içimdeki rüzgar
Göz kırpmakla uçmak imkansız olmuş
Yazmaktan yorulmuş gönülsüz kolum
Sarhoş mantığıyla kaldırımlarda
Sessiz kelimeyi bulamıyorum
Alkışlanmak yalnız tozlu raflarda
Zaman durmuş benim için be gülüm
Gel desende geri dönemiyorum
Karanlık havuza atladı ömrüm
Görsem de içinde yüzemiyorum
Sensizlikle yaşamayı unuttum
Yıllardır kendimi niye avuttum
Değişmez kaderim pembe tabutum
Sığınakta tek ışığım mabutum
Kayıt Tarihi : 9.4.2007 18:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!