Sığdıramadık hiçbir şeyi hayata, kendimizi sığdıramadığımız gibi.
Ne istediğini bilmeyen, nasıl sevmesi gerektiğini anlamayan bir varlık olup çıkı verdik şu köhne dünya da.
Hep daha fazlasını istedik.
Doymadık, doyuramadık gözümüzü.
Sevdik.!
Sevgiden yoksun yaşamı seçtik hep. Kıymetini bilmedik sevdiklerimizin.
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta