Şimdi, her nefeste biraz daha eksiliyorum.
Sana yazılmış ama okunmamış mektuplar var hâlâ çekmecemde,
Küllükte yanmış izmaritler
Her biri yarım kalmış cümlelerim var…
Karanlık sarıyor omuzlarımı dostça,
Rüzgâr suskunluğumu anlıyor belki de.
Ama en iyi sen bilirdin beni,
Sessizlikte en çok ben konuşurdum seninle.
Şimdi,Bir sigara daha yakıyorum,
İçinde sen, dışında özlemin olan.
Dudaklarımda acı bir tat bırakan.
Çektigim dumanla yokluğunu ısıtan.
Bir zamanlar gözlerinde yanardım,
Şimdi izmaritlerde sönüyorum .
Ve her duman ile birlikte
“Keşke”lerle günden güne küllerine gömülüyorum.
Kayıt Tarihi : 8.6.2025 14:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!