Sigaradan Kaçmalı Şiiri - İbrahim Faik B ...

Hey arkadaş! Şaşırır, yanlış nesne seçersin.
Yuvarlak ve uzunca sigarayı içersin.
Bilir misin nasıldır, içinde gizli zehir?
Bir kere başladın mı, sağlığından geçersin.

Ciğerine bir darbe, her nefeste alışın;
Seni adam eylemez sükselere dalışın.
Bir kaç zaman geçer ki, bulmadığın ân olur;
İbretlik şekle döner, onsuz sefil kalışın.

Yaş ilerler, gençliğin, bay bay eder de sana;
Öksürüğünün sesi, yankı eder her yana.
``Tu`` dedikçe balgamın, normal değildir artık;
Bazen simsiyah irin, bazen dönmüştür kana.

Sana kimse yüz vermez, mekanında sinersin;
Her kafadan ses çıkar, anlamadan dinlersin.
Başlarsın tıklamaya doktorun kapısını;
Yok mu derdime çare diye düşer inlersin.

Artık zaman geçmiştir, isteğin neye yarar?
Viziteyle gelen yük, saçılır, seni sarar.
Dostlarının içinde, acımaz bir tek kişi;
Senden uzak kalmanın, bir de, yolunu arar.

Hey arkadaş! Karar ver! Yaşam sana küssün mü?
Dala konan kargalar, gülüp de ötüşsün mü?
Yoksa, şu zarar dolu `sigara` denen nesne;
Ağzından uzak kalsın, parmağından düşsün mü?

Sen solma arkadaşım; varsın sigara solsun!
İçine temiz hava, bedenine can dolsun!
Bir sınır konulmasın şu dünyada ömrüne;
Temiz bir geleceğin, mutlu yaşamın olsun.

(20 Eylül 2007)