Sigar Şiiri - İsmail Kalender

Kaç nefeste tükettin beni aşk
Sabah yaktın,öğle yaktın,
Akşam yaktın
Dumanıma tütsüler basıp odalara sakladın

Kağıdım kalemin olaydi böylesi tükenmezdim inan
Üstüme yazılaydı günahın
Inan böylesi bitmezdi
Bir ömür
Parmaklarının arasından kayışım

Zayıf hastalıklı bir beden misali şimdi
Seninle geçirdiğim mahrem dakikalar
Son buluşmamız
artık
Ince bir öksürükte
Ömür boyu tabutuma hapis

Bir kaderimiz varsa hala beraber,
O da izmaritime kazılı baş harfin
Elele dolaştığımız kaldırımlarda
Şimdi yağmura mahküm.
Yinede „Yağmurdan önce“ karşılaşırsak
Tarihsiz bir zamanda
Senden tek dileğim
Üzerime basma yeter…