Seni yazmaya başlayınca kalemim
kendisine hükmeden dimağın ızdırabını çekiyor.
Kaleme düşmemiş kelamın, dile gelmemiş türkünün,
saklı kalan düşüncenin ağırlığını
ucunda taşırken kalemim; mürekkebi damlıyor…
Her damlasını kağıda bir melek indirir mürekkebin…
O mürekkep ki zifiri katranıdır gecenin…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta