ansızın indirilen bir şamardı adeta gidişin...
sarsıcı hatta yıkıcı...
ve şaşırtıcı bir o kadar....
öte yandan bir yılan gibi sinsi
bir tabut kadar sessiz
tek bir cümle bile kurmuyordun
bitmek tükenmek bilmeyen bir umut var içimde
başmı yastığa 'belki'lerle koyuyorum
hani olur ya belki gelirsin rüyama
gelirsin de yanağımdan bir kerecik öpersin beni
rüyamda olsun belki bir kerecik doyarım sana...
bugün uzun uzun baktım kendime
yüzümde sana ağladığım gecelerden miras kalan çizgilere dikkat ettim
bir acının,bir parçalanışın eseriydi bu çizgiler...
o günleri anımsadım birden
hayata tutunduğun kanatlarımdan biri kırılmıştı sanki
boşverniştim her şeyi kendimle beraber
hayatım edilgen cümlelerden ibaret
vazgeçirilmek mesela
ya da yıldırılmak...
etken bir cümlem kalmadı kendi hayatıma dair
'onu sevdim'den başka
evet,sevme işi bana aitti
zorunlu bir yalnızlığın tam ortasındayım
çıkamıyorum odamdan gittiğinden beri
gözlerim bir noktada sabitlenmiş
beynim karıncalanmış
anlamsız kalmışım...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!