Sibel'e Şiiri - Şair Mohoni

Yalancı bir mavilikmiydi,
Yoksa her an yağmaya hazır bir hüzün bulutumu
Beni alıp götüren gözlerinin içine
Hafif bir bahar aldanışımı kışın ortasında
Yoksa küçük bir avuntumu varlığın aşksız kucağımda

Bir benmiydim her yokuşun başında yolumu şaşıran
Yoksa bir senmiydin her kavşakta gözlerimi kapatan
Bir demet gülmüydü gülizarda koparılmış
Yoksa kaldırım taşlarımı hoyratça yerlere saçılmış
Bilmemki neydi seni bana getiren ve öylece alıp götüren

Ayrılık yüklü dalgalarmı kadıköy sahilinde
Duygu yüklü şarkılarmı ortaköy de bir meyhanede
Mahsum bir öpücükmü rumeli fenerinde
Yoksa içten bir srılmamı eminönü iskelesinde
Ey sevgili neydi seni bana getiren ve öylece alıp götüren

Geç gelmiş bir yaz yağmurumu tozlu kaldırımlara
Ani atılmış bir mermimi özgür kuşlara
Bir sevda masalımı anlatılan çocuklara
Yoksa harap bir gemimi şüpheşli varması limanına
Neydi seni bana getiren ve öylece alıp götüren

Bir ankara sabhımı bahçeli yedi kafede
Bir yürek sızlamasımı çıkdırırcasına atakulede
Küçük bir ağaç kuytusumu orman çiftliğinde
Yoksa gelinmez bir bekleyişmi çarşı mağazası önünde
Söyle bana ey gönlüm neydi seni getiren ve alıpta götüren

Küçük bir ışıltımı gözlerinde parlayan
Yoksa ellerinmi ellerimden kavrayan
Hızlı bir kalp atışımmı yüreğimi dağlayan
Yoksa gönderdiğin umut ışığımı beni kandıran
Söyle sevgilim neydi seni bana getiren ve öylece alıp götüren

Şimdi bensiz mutluluğu arayan
Bulduğu herkese aşkım diye sarılan
Yarı yolda bırakılınca hatasını anlayan
Hiç kimsenin ahı hiç kimsede kalmayan
Öldürdün korkmadan gonca gülümü
Gösterdin be zalim hayattayken ölümü